sábado, 31 de octubre de 2020

Besarkatu - Abrazarte


¤ Besarkatu


Nondik ez da itzultzen
Hara joan zinela esan zidatenean
Damu izan nuen lehen gauza
zu gehiagotan ez besarkatzea izan zen
Askoz gehiago
Askoz gehiagotan askoz gehiago
Heriotzak eraman zintuen eta utzi egin ninduen.
Bakarrik
Bakarrik
Hain hilda ni ere
Bitxia da,
Botere-zirkulu-ko norbait galtzen denean
Bizitza-ri-lotzen-gaituen-a,
Lau bakarrik sartzen diren biribilgune hori,
Biribilgune hori
Gaitzespenek erasotzen gaituzte (hutsalak)
Anai-arrebentzat
Gordelekua den
Antzerkiko
Pozak
Eta pena bat, baten baitan ez den sartzen pena bat
Eta pena bat, itotzen gaituen penak
Bitxia da,
Noiz eta zure bizitza zerbaiten baino lehenago eta geroago bihurtzen den,
Kanpotik berdina ematen duzu
Barrutik bitan zatitzen zara
Eta horietako bat
Eta horietako bat
Zure bularrean lo ezkutatzen da
Bularrean
Ohe gisa
Eta betikoa da
Bizitza
Bereak egin du
Bizitzan
Maitea
Hau tristura ezin izan
Zahartu
Zurekin.


[ Filippo Tommaso Marinetti  (1876-1944) ]

☆☆☆

¤ Abrazarte

Cuando me dijeron que te habías marchado
Adonde no se vuelve
Lo primero que lamenté fue no haberte abrazado más veces
Muchas más
Muchas más veces muchas más
La muerte te llevó y me dejó
Tan solo
Tan solo
Tan muerto yo también
Es curioso,
Cuando se pierde alguien del círculo de poder
Que nos-ata-a-la vida,
Ese redondel donde solo caben cuatro,
Ese redondel,
Nos atacan reproches (vanos)
Alegrías
Del teatro
Que es guarida
Para hermanos
Y una pena, pena que no cabe dentro
De uno
Y una pena, pena que nos ahoga
Es curioso,
Cuando tu vida se transforma en antes y después de,
Por fuera pareces el mismo
Por dentro te partes en dos
Y una de ellas
Y una de ellas
Se esconde dormida en tu pecho
En tu pecho
Como lecho
Y es para siempre jamás
No va más
En la vida
Querida
La vida
Qué tristeza no poder
Envejecer
Contigo.


[ Filippo Tommaso Marinetti  (1876 -1944) 


domingo, 18 de octubre de 2020

Pandemiaren gorakadan: euskal bertso berri bat.



1.
Bizitza osoan zehar
denetarik jazo,
azken bolada honetan
gertakari asko,
jasateko gogorrak
jan egin beharko.

2.
Halere jendearena
larriena beti,
portatzen direlako
harro eta basati,
gizaki ez izatea
halaxe dirudi.

3.
Luxuzko kotxe ugari
ta aisia nagusi,
gazteek iseka egiten
gizalegeari,
lege ta arau zuzenei
gaitzespen bihurri.

4.
Birusa gorakadan
denok badakigu,
tarterik, musukoak,
taldeak murriztu,
hori agintzen digute,
ergelak ukatu.

5.
Musukorik gabeak
agure ergelak,
hizketan ez egoki
tabernan ardoak,
'konporta zaitez' esan:
oihu, irain, mehatxuak.

6.
Lana behera badoa,
politika ustela,
berandutu txertoa,
hondamendi hurbila,
gaitzala lagun jainkoak,
gureak egin duela.

7.
Aro zakar honetan
berriak eskasak,
bizirauten bakarrik
etxean sartutak,
baikor bizi gaitezen
itxaropentsuak.

@fga51-k

2020-ko Urria-n







domingo, 11 de octubre de 2020

Al ayer que se nos fue.

Prosa perfecta, reposada, culta.
Leída con placer inusitado.
Seguido, de un tirón. Nunca olvidado
eón de juventud, era ya oculta.

Narrado en la presente época estulta.
Libre de todo, ya nada alienado.
Por similar vivencia he transitado;
             percibir tu sentir fácil resulta.      
               
La vida está a favor de los chavales.
El tiempo pasa siempre la factura
porque la hemos vivido ya a raudales.

Al final, nuestra vida se apresura.
Nostalgia y añoranza son banales.
Se fue el ayer: ya es mera singladura.

(Fernando Gómez-Acedo
Bilbao, octubre 2020)
[ Dedicado a P.U. con ocasión de su libro ]